pencerenize karartın vururdu ben sokakta dururdum

o cumbalı evinizin balkonundan bakardın

uykusuz geçerdi gecelerim gurur yapar sana diyemezdim

ben ekmek aş yiyemezdim ey yar yiyemezdim

Comments

17 Ağustos 2020

yAr

 


hani o sahilimizde

hani o küçük koyda

hani o yosun tutmuş taşa otururdun

çemrenmiş ayağın çıplak 

dizlerine kadar, hani o ilkbahar

ezelden ezel

önünde deniz severdin, arkanda orman

hani bizim sahilimiz vardı

hatırla bir an…

deniz gözlerin kadar derin mavi

gözlerin kadar güzel…

.

.

küçük koyumuzda sen

bir de ben…

hava sıcak mı sıcak

güneş battı batacak

ufukta bir kızıllık, saçlarında rüzgar,

tenha yer arardın,

sıkardı kumsallar,

yAr,

mutluyduk her an,

ne çabuk geçti zaman…

..

küçük dalgalar

topuklarına kadar ıslak,

a

Ş

k

bir yana vururdu, dalgalar bir yana saçların uçuşmada

hafif rüzgar eserdi kumsaldan

bakardın ufka bakardın bana bakardım sana

mutluluğun tarifinde ne var…

küçük balıklar oynaşırdı

kaya diplerinde

yAr,

gece ay ışığı

engin sularda çırpınan

yakamoz

bizimdi her an,

ne çabuk geçti zaman…

balık severdin mangalda balık

illa kaya levreği

tavada kalamar…

illa roka, illa ki rakı

ye yiyebildiğin kadar,

y

A

r

aŞk kokardı deniz,

aŞk fısıldar, hafif esen rüzgar,

o zamanlar,

seni mutlu etmeye ne var…

mutluluk bizdik,

bizimdi zaman,

mutluyduk sabaha kadar,

çemrenmiş ayaklarınla yürürdün kumsalda,

sular topuklarına kadar,

küçük küçücük dalgalar…

yAr,

yaşardık an be an,

ne çabuk geçti zaman…

….

yAr,

boğazıma düğümlenir zaman,

sensiz bu sahilde,

silinmiş her şey,

bilsem ki buralardasın,

arar bulurdum

solumda deniz, sağımda rüzgar,

tüm sahili tarar,

bulurdum ey yar…

oturduğun kayanın yosunları yok şimdi,

o hafif esen rüzgar kesilmiş,

a

n

bu an,

senden kalan

ayak izleri silinmiş kumsaldan…

y

A

r,

sensiz buralarda çoktan durmuş zaman…

sen yoksun,

bizim küçük koyumuzda şimdi,

.

.

bir otel var kocaman……..!

.

suat zobu

 

 


0 yorum: "yAr"