boş gezenin kalfasını kınardım, yaprağı gölgeli ulu
çınardım, kendimce akardım duru pınardım, yıllar oldu aka aka yoruldum.
Yılların çilesi bindi omzuma,
Şu belimi büke büke yoruldum.
Ne Pazar dinlendim, ne de bir Cuma,
Gam yükünü çeke çeke yoruldum...
Boş gezenin kalfasını kınardım,
Yaprağı gölgeli ulu çınardım,
Kendimce akardım duru pınardım,
Yıllar oldu aka aka yoruldum.
Bilmedim yıllarca sağ ve solumu,
Uzatmadım kökten kırık kolumu,
Düze uğramayan yokuş yolumu,
Ömür boyu çıka çıka yoruldum.
Derdin kervanından hisse almışım,
Ellerim böğrümde bakıp kalmışım,
Çile deryasına toptan salmışım,
Gemileri yaka yaka yoruldum.
Kötüye sapmadım, bana ar dedim,
Az kazandım, şükür yine kar dedim,
Vefasıza gönül verdim, yar dedim,
Nice diller döke döke yoruldum.
Elli yıldır sürgün oldum sürüldüm,
Çilelerle dürüm dürüm dürüldüm,
Almadı meclisler hakir görüldüm,
Dışarıdan baka baka yoruldum.
Görmedim felekten iyi bir günü,
Yarın belki derken aradım dünü,
Gönül gurbetinin ben ki sürgünü,
Hep kahrını çeke çeke yoruldum.
Suat Zobu
.
.
0 yorum: "Yoruldum"