Yıllar, yıllar, yıllar sonra…
Nezih jilet görmemiş sakalıyla,
Abdullah pala bıyığıyla,
benim gibi birkaç tel kalmış saçıyla gelmişti..
Hanife geldi, Sevilay geldi,
Şerife güler yüzüyle oradaydı…
Ayşın tüm konukseverliğiyle
ve Rahmetli Özyurt’tan bulaşma organizatörlüğüyle,
Koşturdu habire.
Havva kardeşimiz vardı, Suzan Tıstık vardı.
Yaşar Kocadağıstan’ın kardeş sevecenliği üstündeydi,
her zamanki gibi,
..
Buluştuk …
Yaşanmışlıklarımızın dinginliğinde,
Hoş görünün enginliğinde
Gönüllerimizin zenginliğinde
Buluştuk.
..
Cemaloğlu vardı,
Mustafa Çelepçi, Mustafa Sütiçen,
Ali Gölen, Kerim Çınar,
ve diğerleri…
Osman Güngör kır saçıyla geldi Alanya’dan,
Tahir Hocamız tüm saygınlığıyla katıldı…
Mustafa Kemal badem bıyıksızdı,
Argun'un saçları gene kıvır kıvır; ama uzamış ama kırlaşmış,
Rahmi kirli sakallı, boynunda fular var tıpkı Nezih’inki
gibi.
“Sen hiç yaşlanmaz mısın,
Kilo almaz mısın?”
Dediğim Yüksel de vardı Eşi Nuran Aydın’la,
ve eski Yüksel neşesinde…
..
Buluştuk,
30 yılın zaman donmuşluğunda kaynaştık birden,
Buluştuk sarmaş dolaş.
Hayata dair hırsların kalmamışlığında,
Yaşlarımızın kemale ermişliğinde buluştuk.
Gel/e/meyenleri andık,
Aramızdan ayrılanlara Fatihalar gönderdik topluca.
Yıllarımızın geçtiği,
Yollarımızın kesiştiği Konya atmosferinde...
Buluştuk...
..
İyi ki buluştuk,
İyi ki aynı okulda okumuşuz,
Ne mutlu bize,
Tüm dualarım, tüm teşekkürlerim,
Size, hepinize…
2 yorum: ""Konya Mezunu Mimarlar" Olarak Buluştuk"