Atatürk

SAYGIYLA ANIYORUZ..

Aydın yüreğiyle aydın yüzüyle,

Asrımıza damga vurdu Atatürk..

Çağdaş bir dünyayı görüp gözüyle,

Türk’ün devletini kurdu Atatürk..

Türk Milleti umut etti yürekten,

Kazması küreği etkin tüfekten,

Kara yazgısını silip felekten,

Makus talihini kırdı Atatürk..

Yavuz’un ayarı Alparslan eşi,

Yedi düvel ile yaptı güreşi,

Dumlupınar’da da sererek leşi,

Yunan’ı denize sürdü Atatürk..

Subayı askeri geçti serinden,

Dağlar taşlar oynar oldu yerinden,

İnönü mevzii çöktü derinden,

Bir bir defterini dürdü Atatürk..

Sakarya Doğusu bizim Polatlı,

Polatlı düzünde vardı al atlı,

Atının yelesi Kartal kanatlı,

Topyekün askerle birdi Atatürk..

Yok yoksul insanlar binbir meşakkat,

Ayaklar çarıksız yamalar kat kat,

Yalnızca Allah’tan dilenip imdat,

Düşmanı yerlere serdi Atatürk..

Afyonkarahisar Kütahya Uşak,

Yenilgiyle gelmiş bilmem kaç kuşak,

Zafer filizleri verince başak,

Nihai yoluna girdi Atatürk..

Elinde dürbünü sipere yattı,

Kan tere belendi çamura battı,

Alayını birden önüne kattı,

O gün “ilk hedef” i verdi Atatürk..

Çanakkale kurtuluşun müjdesi,

Asırlar sonrası çıkan gür sesi,

Bir dönüm noktası ferah nefesi,

Ordan ileriyi gördü Atatürk..

Düşmanlar Türklüğü tükendi sanır,

Bilmezler şamarla savaş kazanır,

İzmir’im Manisa’m Kars’a uzanır,

Tümden hesabını sordu Atatürk..

Yerinde sabittir kartal kuşları,

Terkedip diyarı göçmez kışları,

Sessiz sedasızca görüp işleri,

Zamanla hedefe vardı Atatürk..

Askeri dehaydı korkak değildi,

Ne minnet eyledi ne de eğildi,

Nerede durulur çok iyi bildi,

Dosta dost düşmana zordu Atatürk..

“Şu naçiz vücudum toprak olacak,

Gençler büyüyecek nöbet alacak,

Elbette Türkiye baki kalacak”

Sürekli bunları derdi Atatürk..

Gerçek bir kahraman gerçek bir lider,

“Yolumuz muasır medeniyet” der,

Ne düşmanlık besler ne de kin güder,

Ülkece murada erdi Atatürk..

Suat Zobu

Ne mutlu Türk’üm diyene..

*****

DOST KALEMLERDEN:

Emsali olmayan askeri deha

Gözlerden fışkıran keskin bir zekâ

Yaşamıyorken artık, böyle bir beka

Cahilin zihnini yordu Atatürk ....... Hicran Aydın Akçakaya

**

Havzada toplanıp İzmir’i andı,

Amasya, Erzurum, Sivas’ta vardı,

Soysuzu çiğneyip halkına vardı,

Ateş çemberinden geçti Atatürk.......... Ufuk Kömesöğütlü

.