08 Ağustos 2015

Teyz’oğlu

Şiirin Hikayesi

04.08.2015 tarihinde kaybettiğimiz Teyzemin Oğlu, Can Kardeşim, Hüseyin Karaoğlu'na. Mekanı cennet olsun. (Resim yaklaşık 1 yıl önce çekildi)

Hasta olduğunu duyardım lakin,

Vakit saat bilinmiyor Teyzoğlu,

Birkaç kez konuştuk dururdun sakin,

Zaman geri alınmıyor Teyzoğlu.

Teyzemin oğluydun iyi insandın,

Küçükle küçüktün inan ki candın,

Tevekkül ederdin hep Hakk’ı andın,

Kolayca Kul olunmuyor Teyzoğlu.

Gizlensen dünyada göçsen Mısır’a,

Otursan ipeğe ya da hasıra,

Yolculuk sürüyor hep sıra sıra,

Gidip geri gelinmiyor Teyzoğlu.

Görürsün kurumuş tuttuğun dalın,

Gelip gider insan ayağı yalın,

Son kez omuzlarda giderken salın,

Daha rızık bölünmüyor Teyzoğlu.

Çalışıp bulursun ekmeği aşı,

Yaşam bu gün ile yarın telaşı,

Eş dostla yaşarsın belli bir yaşı,

Hatıralar silinmiyor Teyzoğlu.

Gençlik geçti akan sular duruldu,

Bu gün yarın derken defter dürüldü,

Bir varmış bir yokmuş sonuç görüldü,

Sonsuza dek kalınmıyor Teyzoğlu.

İnsan bir misafir Dünya günlük han,

Çileler çekiyor burada insan,

Kupkuru bedenden çıkar da bir can,

Ölen ile ölünmüyor Teyzoğlu.

Suat Zobu

08.08.2015 Ankara

Mekanın cennet olsun Teyzoğlu.

Comments