içim yanıyor mustafa..!

.

nedenini sormuyorum mustafa,

görünen köy kılavuz istemezdi zira,

bu dert zaten vardı

vardı da

giderek ülkeyi sardı,

nedeni oluşturuldu yıllar yılı,

açılım maçılım dediler,

akillerle neyi akıl ettiler bilemedim bir türlü,

şu kıt aklımla

anlayamadım da hiçbir zaman,

ne olacağı, nereye varacağı belliydi mustafa,

hiç bitmedi ki, bitmediği gün gibi aşikardı…

iki kere iki dörttü

..

bilene mustafa bilene

..

hiç hayret etmiyorum mustafa,

inanmamıştım çünkü,

hiç hayale kapılmamış hiç ümit etmemiştim kardeş,

ben mi yanlıştayım sorgusunda olmadım değil,

barış dediler, açılım dediler,

törenle karşıladılar sınırlarda,

dağlarda sarmaş dolaş oldular,

açılım dediler, çözüyoruz dediler,

dediler de

samimi olmadıklarını,

kendilerini avuttuklarını,

bizi avuttuklarını,

ülkeyi avuttuklarını biliyordum,

havsalam almıyordu mustafa…

başkalarının inandığına da inanmazdım…

kendilerinin inandığına da

inanmazdım mustafa inanmazdım,

ben böyle işlere kanmazdım..

..

içim yanıyor mustafa…

..

analar ağlamasınmış,

silah bırakacaklarmış,

barış olacakmış,

barış gelecekmiş kaf dağının ardından…

dağlarımı sarmış eşkıya insafa gelecekmiş…

inanamadım, hiç inanamadım,

güneş batıdan doğacak deseler inanırdım belki de!

çözüm süreciymiş..!

memleketin dinamiği çözüldü,

fiilen..

dilim varmıyor,

aklım almıyor..

..

bilene mustafa bilene…

..

birleri kıs kıs gülüyor bıyık altından,

ülkem cayır cayır yanıyor mustafa…

ciğerim kanıyor ciğerim,

toprağa fidanlar düşmede,

şehadet sağanak sağanak iken,

birileri kendini kahraman sanıyor…

kafa aynı kafa..

..

Allah yardım etsin ülkeme..!

içim yanıyor mustafa…

suat zobu

28.07.2015ankara

.