Şiirin Hikayesi
Bu günlerdeki ruh halim.
.
Bir araya iki lafı getirip,
Yazamadım Ahmet, deme kimseye,
Tek satırı baştan sona bitirip,
Dizemedim Ahmet, deme kimseye.
Hecemi demiştin serbest şiir mi?
Sevmeye dair mi, aşka dair mi?
Büyü mü yaptılar, yoksa sihir mi?
Çözemedim Ahmet, deme kimseye.
Ara sıra şiir miir yazardım,
Bazen yazar bazen geri bozardım,
Ben mimarım, çizgi falan çizerdim,
Çizemedim Ahmet, deme kimseye.
Ne kafiye kaldı ne de bir uyak,
Nakarat kalmadı yok uygun ayak,
Sanki bin kişiden yemişim dayak,
Tezemedim Ahmet, deme kimseye.
Basiretim bağlı dilim lal gibi,
Yazmayı isterim sözü bal gibi,
Deryada başıboş kaldım sal gibi,
Yüzemedim Ahmet, deme kimseye.
Gönlüm kara delik tutmuyor yama,
Huzur ışınları girmez odama,
Hayata darılmış değilim ama,
Bozamadım Ahmet, deme kimseye.
Senden hiç sır çıkmaz, iyi bilirim,
Bir şeyler yazmazsam çatlar ölürüm,
Bir kısır döngüde döner gelirim,
Uzamadım Ahmet, deme kimseye.
Suat Zobu
24MART2000ONBEŞANKARA
.
0 yorum: "Kimse Duymasın..!"