Atatürk'ü Eleştirmek

Bir insanı yüzüne karşı eleştir/e/miyorsan arkasından da eleştirmeyeceksin. Hele hele bu insan tarihe malolmuş birisi ise; hele hele Atatürk ise.

Atatürk sonuçta bir insandı. Elbette yanlışlıklar yapmış olabilir, yanlış sözler söylemiş olabilir. Ama artısı eksisi ile değerlendirildiğinde artıları yüz basar.

Yakın tarih olduğu için örneklendirmek istiyorum: 12 Eylül olduğunda -o dönemi yaşayan birisi olarak- hepimiz oh çekmiş rahatlamıştık. Hangi sokak başında kurşunlanacağımızı hiçbirimiz bilemiyorduk çünkü. O zaman hiç kimse 12 Eylül yönetimini eleştir/e/miyordu. Eleştirmek sıkıyordu açıkçası, yusufff Yusuf..! Aradan yıllar geçmiş, o dönem bitmiş, şimdi çıkıp da konuşmanın, ahkam kesmenin hiçbir anlamı yok bence.

TV’de  bir program izledim. İki kişi Atatürk hakkında konuşuyor. Biri Atatürk’ü savunuyor, diğeri eleştiriyor; eleştirmek ne kelime nefret söylemiyle hakaretler yağdırıyor. İşin acı tarafı sunucu da -her ne kadar tarafsızmış gibi gözükse de- eleştiri yapana çanak tutuyor.

Yok bilmem neymiş de, ne olmuş da, ne demiş de… Sen Atatürk’ün binde biri ol da öyle konuş be adam. Sen televizyonlara çıkıp saçma sapan fikirlerini konuşabiliyorsan onun sayesinde olduğunu unutma..!

Neyzen Tevfik şiirinde diyor ki:

…..

İşgaldeki hali sakın unutma,

Atatürk'e dil uzatma sebepsiz,

Sen anandan yine çıkardın amma,

Baban kimdir bilemezdin şerefsiz.

Şiirin devamını aşağıdaki linkten okuyabilirsiniz: 
www.uludagsozluk.com/k/atat%c3%bcrk-e-dil-uzatma-sebepsiz/

Başka söze ne hacet...

Suat Zobu