pencerenize karartın vururdu ben sokakta dururdum

o cumbalı evinizin balkonundan bakardın

uykusuz geçerdi gecelerim gurur yapar sana diyemezdim

ben ekmek aş yiyemezdim ey yar yiyemezdim

Comments

17 Mart 2014

Abdurrahman


 
Şu anda 98 yaşında olan Amcam Abdurrahman Zobu, Rahmetli Babam Mustafa Zobu ve onların nezdinde tertemiz tüm Anadolu insanımıza ithafımdır.
(Ekim 2013'de amcamı kaybettik maalesef. Mekanı cennet olsun)...


O saf, masum, temiz ve candan,


O insan, insan gibi insan,

Abdurrahman.

Darb-ı meseldir bilir “Elini, belini, dilini”,

Beş vakit secde eder,

Hakk’a açar elini,

Dua eder, diler dileyeceğini kalpten,

Aracısız,

Bir olan,

Rahim ve Rahman,

Doksan dokuz isimli, doksan dokuzuna kurban…

Riyadan uzak, candan, yürekten,

Bir Anadolu insanı Abdurrahman…

..

Normal bir kıyafet 

Anadan atadan,

Ne görmüşse o,

Abdurrahman,

Bir yerde değildir göbek bağı,

Allah'a el açar, aracısız yalvarır,

Her gün beş vakit başı secdeye varır.

Küçükle küçüktür, büyükle büyük,

İnsanlığı artar, eksilmez…

Saf Anadolu insanı, insan gibi insan…

Tertemiz sakalı, tertemiz yüzü,

Adam gibi adam; Abdurrahman…

Abdurrahman,

Benim ÖZ AMCAM…


Suat Zobu


0 yorum: "Abdurrahman"