Hala kulağımda duruyor hala,
Ölüm müjdeleyen o soğuk sala.
Ölümsüze giden ey ölmüş ölü,
Oysa düşünmedin bunu hiç mi hiç,
Kafana “dank” etse de artık çok geç.
Gafillikten düşünmezken akabin,
Senin ebed değildi ya lakabın.
Bilmezmiydin yalan dünya fanidir,
Duymadın mı Harun, Karun hanidir.
Sessizce bakmadan sağa ve sola,
Ölümden ölümsüze çıktın yola.
Bu dünyayı iyi kötü tükettin,
Ve sen de "ölümsüzlüğü" hak ettin.
9 Eylül 1976 İskilip
Suat Zobu
0 yorum: "Ölümsüz..."